- ədalətsiz
- 【形】公正さを欠いた､ 不公平な[ｺｳｾｲｻｦｶｲﾀ､ ﾌｺｳﾍｲﾅ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
ədalətsiz
Look at other dictionaries:
ədalətsiz — sif. Ədalətə, haqq və insafa riayət etməyən, ədalət hissini itirmiş, insafsız. Ədalətsiz hökmdar. – Küçəyə atdın ədalətsiz ata, qansız ata! Məni təhrik eləmə alverə, vicdansız ata! Ə. V.. // Ədalətə, haqq və insafa müğayir olan. Ədalətsiz hökm.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nədalət — (Cəlilabad) ədalətsiz. – Adamlarda eləsi var ədalətdidi, eləsi var nədalətdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bimürüvvət — sif. <fars. bi. . . və ər. mürüvvət> Mürüvvətsiz, insafsız, amansız, rəhmsiz; ədalətsiz. // Bəzən söyüş kimi işlənir. <Fərhad:> Nainsaf zalımlar, bimürüvvət cəlladlar! Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insafsızlıq — is. Rəhmsizlik, mürüvvətsizlik; zalımlıq, qəddarlıq. // Vicdansızlıq, ədalətsizlik, haqsızlıq; vicdansız, haqsız hərəkət. İnsafsızlıq etmək – ədalətsiz, vicdansız hərəkət etmək, haqsızlıq etmək. Veys haqqında insafsızlıq etdiyi başqa bir tərəfdən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bidad — f. 1) ədalətsiz; 2) zülm, əziyyət; 3) fəryad, fəğan; 4) qanunsuz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bie’tidal — f. və ə. 1) ədalətsiz, insafsız; 2) uyğun olmayan, düz gəlməyən, mütənasib olmayan; 3) boy buxunsuz; 4) ifrat dərəcədə olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nahəq(q) — f. və ə. b6 1) haqsız, ədalətsiz; 2) əbəs yerə, boş yerə; əbəs … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
haqsız — sif. və zərf 1. Haqq və insafa uyğun olmayan; ədalətsiz, nahaq, əsassız. Haqsız iddia. Haqsız cəza. – Mürsəqulu . . haqsız işə razı olmayan bir adam idi. S. H.. <Tahir:> . . Mən özümdən başqa hamını günahkar hesab eləməkdə haqsızam. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insanlıq — is. 1. top. Bəşəriyyət, insanlar. Sən mükafatını insanlığa xidmətdə ara; Əbədi zövqü, təsəllini həqiqətdə ara. A. S.. Dünyada səfalət və fəlakət yalnız insanlığın yoxsul qisminə nəsib imiş. A. Ş.. İnsanlığa Tusilər, Səbuhilər verdik biz;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nahaq — sif. <fars. na. . . və ər. həqq> 1. Haqsız, ədalətsiz, haqq və insafa müğayir; qanunsuz. <Yusif şah:> Hakimi vilayətlərə mənim tərəfimdən elan edərsiniz ki, Allahdan qorxsunlar, nahaq iş tutmasınlar. . M. F. A.. 2. Əbəs, yersiz, boş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
